عوامل محیطی: محرکهای احتمالی مانند سیگار کشیدن، استرس و قرار گرفتن در معرض سموم مانند گرد و غبار سیلیس را به عنوان علل احتمالی لوپوس مطرح است.
فعالیت های هورمونی توضیحی مناسب برای عوامل خطرناک زیر هستند:
طبق اطلاعاتی که خانه ارجاع ژنتیک منتشر کرده است: یک تئوری مرتبط با مرگ سلول ها در خصوص لوپوس وجود دارد؛ آن هم فرآیندی طبیعی است که در طی آن، بدن سلول های جدیدی تولید می کند و سلول های مرده بر جا می گذارد.
از این رو شکستگی های کوچک در استخوان ایجاد می شوند و در نهایت، استخوان دچار شکستگی خواهد شد. این شرایط بیشتر برای مفاصل باسن اتفاق می افتد.
جنین هایی که لوپوس نوزادی دارند، در آینده احتمال گسترش بیماری های خود ایمنی در آن ها بیشتر خواهد شد.
نور زیاد ماوراء بنفش ناشی از نور خورشید می تواند باعث بروز جوش های قرمز بر روی گونه ها و برآمدگی بینی شود که اغلب با عنوان بثورات پروانه ای شناخته می شود.
بعضی از ژن های داخل بدن به سیستم ایمنی کمک می کنند تا فعالیت هایش را انجام دهد.
سرعت رسوب گلبول قرمز میزان ته نشین شدن گلبول‌های قرمز خون را در لوله آزمایش در یک ساعت مشخص می‌کند.
البته باید توجه داشته باشید که خطر عوارض جانبی با دوزهای بالاتر و درمان طولانی مدت افزایش می‌یابد.
ریزش مو به‌خصوص در لکه‌های پوستی که به آن آلوپسی‌آره گفته می‌شود.
بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس مشکلات حافظه‌ای را تجربه می‌کنند و ممکن است در بیان کردن افکار خود دچار مشکل باشند.
عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها شامل افزایش وزن، کبودی آسان، نازک شدن استخوان ها، فشار خون بالا، دیابت و افزایش خطر عفونت است.
اگر لوپوس دارید باید از قرص های پیشگیری از بارداری چشم بیماری لوپوس استفاده کنید که حاوی هورمون پروژسترون و مقدار کمی هورمون استروژن است و یا می توانید از روش‌های فیزیکی جلوگیری کننده از بارداری مانند کاندوم استفاده کنید. این کار به این دلیل است که هورمون استروژن به احتمال زیاد باعث تشدید بیماری می‌شود. اگر تحت درمان با داروهای استروئیدی هستید، باید از داروهای ضد بارداری مدروکسی پروژسترون استات که به صورت تزریقی تجویز می شود، اجتناب کنید.
به عنوان مثال دارهای آزاتیوپرین، سیکلوسپورین، سیکلوفسفامید، متوترکسات و مایکوفنولات که می توانند: فعالیت زیاد سیستم ایمنی بدن را کاهش دهند.